Фината моторика е збир од вештини кои се развиваат веднаш по развојот на основните вештини на грубата моторика кај бебето. Како што детето расте, грубата и фината моторика продолжуваат да се развиваат паралелно. Ако детето не ги развие фините моторни вештини нема да има формирање на синапси – врски помеѓу центрите и може да се појават разни когнитивни нарушувања, кои можат да предизвикаат бројни проблеми кога детето започнува да оди на училиште, но и во подоцнежниот период од животот. Затоа е неопходно постојано да се негуваат стекнатите знаења и вештини кај детето, за да се задржат и да се развиваат во текот на животот.

Способноста за сметање се темели како резултат високо интегративните искуства на сензомоторните и психомоторните активности кои се дефинирани во шемите на акција на одредените кортикални структури. Оштетувањата во фронталните предели на кората на мозокот даваат оштетување во сметањето. Оштетувањето на париеталните предели ги нарушува двата основни извори кои се одговорни за поимот на бројката, а тоа се: соматогнозијата и концепција на просторот. Оштетувањето на окципиталните предели доведуваат до појава на проблеми во распознавањето на симболите во рамките на графомоторниот израз, што во значајна мера го нарушува и самото сметање. Развојната дискалкулијата преставува потешкотија во совладувањето на математичките операции и во создавањето поим за број и бројчани односи и се смета за парцијална дисгнозија. Кај дискалкулијата се работи за нескладно градење на шемите на акција кои лежат во основата на развојот на структурата на мислењето и динамиката што се одвива во рамките на тие структури кои го чинат поимот на бројката и ги овозможуваат математичките операции.

Пишаниот говор се развива најдоцна и претставува сосема своеврстен медиум на говорно изразување. Фактори кои ги формираат процесите на кодирање на елементите на јазикот од говорниот чин во пишан израз и оние фактори кои учествуваат во декодирање на пишаните знаци и нивно преведување во усно кажување на мисли во облик на структури на одреден јазик. Тоа се две сосема различни области на пишаниот говор, кои ги сочинуваат процесот на кодирање и извршување на пишаниот говорен чин и процесот на декодирање на пишаните знаци. Првата област припаѓа на волевите активности, праксички активности, додека декодирањето припаѓа на гностичките функции. Дисграфија е развоен проблем кој настанува како резултат на нескладност, дисхармоничност, помеѓу мелокинетичката и конструктивната праксија, т.е. развоен диспраксички проблем. Дисграфијата е честа појава кај лицата со пречки во развојот и затоа е многу важно од најмала возраст да се реализираат вежби за фина моторика, линеација и психомоторна реедукација.

Запознавање и изучување на основните бои преку најразлични едукативни активности. Подобрување на помнење, внимание, концентрација. Поттикнување на љубопитност, упорност во постигнувањето на целите. Збогатување на својот речник и изучување на нови зборови нови зборови

Изучување, запознавање, именување, опишување, препознавање, групирање, цртање на основните форми преку поедноставни и посложени едукативни активности и конкретни вежби.

Топографијата ги открива поимите за телото, како делови од себе и тогаш кога детето располага со скромен број поими за своето тело, тоа себеси се открива како егзистенцијална целина во дадено интерсубјективно поле. Доживувањето и познавањето на сопственото тело- деловите и целината е првиот слој на доживување и сознавање за самиот себе во светот во кој постоиме. Познавањето на деловите на телото се развива со оној ритам со кој се развива и кинестезијата. Краниокаудалниот и медиолатералниот развој на мускулните функции, го насочуваат ритамот на развој по кој се раѓаат поимите за својата телесност.

Преку сетилата континуирано добиваме информации за светот што е околу нас. Сетилата му овозможуваат на организмот да реагира адекватно на различни ситуации и му обезбедува хомеостаза. Сетилниот пат се состои од: рецептори, сензорни неврони, сензорен тракт, сензорни зони. Сензорната интеграција е начин на кој нервниот систем ги процесира информациите од сетилата, кои во огромни количини се слеваат во нашиот невролошки систем во секој момент. Таа е невролошки процес кој го организира сетилното искуство од сопственото тело и околината и овозможува тоа искуство како целина да се користи ефективно во рамките на животната средина. Дисфункција на сензорната интеграција или сензорна дезинтеграција претставува потешкотии или неможност да се организираат во целина сетилните информации кои се добиваат преку сетилата. Дисфункцијата на сензорната интеграција е честа појава кај лицата со пречки во развојот и не е одмината ниту една категорија. Поради оваа состојба мултисензорната стимулација кај лицата со пречки во развојот има големо значење и влијае позитивно во процесот на рехабилитација кај овие лица.

Зборот емоција се однесува на позитивни или негативни чувства кои се предизвикани во одредени ситуации. Емоциите кај организмите се состојат од образец на физиолошки одговори и типични обрасци на однесување поврзани за видот. Кај луѓето овие физиолошки однесувања се пратени со чувства, така што зборот емоција се однесува на чувства, а не на образец на однесување. Корисната улога на емоционалното однесување ја поттикнала еволуцијата на мозокот. Децата и лицата со пречки во развојот уште од најмала возраст е потребно да ги научиме на препознавање и да ги поттикнуваме на изразување на емоциите, како би можеле полесно да ја искажат состојбата во која се наоѓаат, бидејќи знаеме дека голем дел од нив немаат развиен говор, па доколку детето го научиме да препознава емоции преку слика истото својата емоционална состојба ќе ја изразува преку слики.

Запознавање, изучување, препознавање и примена на приборот за јадење и лична хигиена. Стекнување на навики за одржување на личната хигиена, чистота и уредност. Оспособување на детето за примена на здрави и безбедни практики. Осамостојување на детето при хранење.

Важност на областите за развојот на децата.